Ημίεργο (ημιτελές) δεξί χέρι γυναικείου αγάλματος σε φυσικό μέγεθος. Βρέθηκε το 2001, στην ανασκαφή του οικοπέδου Μακρυγιάννη, σε δάπεδο της οικίας Α, ακριβώς πάνω από το εργαστήριο μαρμαροτεχνίας. Σώζεται έως λίγο πάνω από τον καρπό. Λείπουν τα άκρα του αντίχειρα, του δείκτη και του μέσου.

Ο παράμεσος και ο δείκτης είναι λυγισμένοι προς τα μέσα, ο παράμεσος μάλιστα είναι ενωμένος με μικρό στήριγμα με το εσωτερικό της παλάμης. Το σωζόμενο άκρο του πήχυ έχει μια περιμετρική προεξοχή που θα μπορούσε να αντιστοιχεί σε μανίκι ή σε βραχιόλι.

Μπορούμε να παρατηρήσουμε διαφορετικά στάδια εργασίας. Η εξωτερική επιφάνεια βρίσκεται σε πιο προχωρημένο στάδιο, παρόλο που τα νύχια δεν έχουν διαμορφωθεί ακόμη στα διατηρημένα δάχτυλα. Η εσωτερική πλευρά είναι πιο συνοπτικά δουλεμένη.

Το χέρι έγινε με βάση ένα πρόπλασμα (μοντέλο), όπως φανερώνουν οι τρεις μικρές προεξοχές στην πάνω επιφάνεια του χεριού για τον πονταδόρο. Ο πονταδόρος ή σημειοθέτης ήταν όργανο για τρισδιάστατες μετρήσεις. Οι προεξοχές αποτελούσαν σημεία αναφοράς για τον γλύπτη, ο οποίος έπαιρνε μετρήσεις από το πρόπλασμα και τις μετέφερε στον όγκο του μαρμάρου που θα σκαλιζόταν. Τα σημάδια αυτά αφαιρούνταν όταν ολοκληρωνόταν το γλυπτό.

Η θέση εύρεσής του ημίεργου αυτού δεν αφήνει αμφιβολία ότι πρόκειται για απόρριμμα του εργαστηρίου μαρμαροτεχνίας.